Jako że o tym pojeździe powstało już masę artykułów, pozwolę sobie napisać tylko te najważniejsze informacje.
Projekt jednego z najsłynniejszych czołgów drugiej wojny światowej powstał w 1937 roku a pierwsze masowe użycie czołgu, nastąpiło w 1942. Plany dotyczące 30 tonowego pojazdu zostały napoczęte w 1935, ale nie przed 1937, kiedy Henschel zaczął projektować DW (Durchbruchwagen – czołg przełamania) razem z zakładami Krupp, tworząc podstawowe dla wieży wyposażoną w działo 75 mm.
Od 1937 do połowy 1941, Henschel stworzył projekt i prototyp czołgu średniego i ciężkiego pod nazwą DW I i DW II, VK 3001, VK 3601 oraz VK 6501. Wszystkie pod oznaczeniami VK – Versuchsfahrgestelle – czołg testowy.
26 maja 1941 roku, po spotkaniu dotyczącym możliwości stworzenia nowej broni, Adolf Hitler wyznaczył Dr.Porsche i Henschlowi wytyczne odnośnie do ciężkiego pojazdu, który miałby być gotowy latem 1942. Nowy czołg miał przewyższać maszyny sprzymierzonych pod względem pancerza oraz działa, szczególnie sowiecki czołg średni T-34 oraz serie KV.
Projekt został nazwany „Tigerprogramm„.
Tygrys Henschela, został zbudowany na podstawie wcześniejszych projektów, VK 3001(H) oraz VK 3601(H), gdzie Porsche skonstruował go na podstawie VK 3001(P) Leopard. Nowy, 45 tonowy czołg uzbrojony był w armatę 88 mm KwK L/56 montowanej na wieży Kruppa. Po licznych perypetiach związanych z częściami do nowego monstrum, pierwszy Tiger Henscha został nazwany Versuchsserie nr. V1.
Prototypy Henschla oraz Porsche przybyły na stacje nieopodal Rastenburga w Zachodnich Prusach (dzisiaj Kętrzyn) 19 kwietnia 1942 roku, potem transport przejechał 11 km do Rastenburga gdzie zatrzymał się. 20 kwietnia 1942 roku o 11.00, Tygrysy zarówno Henschela oraz Porsche’a zostały zaprezentowane Adolfowi Hitlerowi w Wilczym Szańcu. Podczas testów, maszyna Porschego – VK 4501(P) poniosła porażkę, gdzie VK 4501(H) Henschla odniosła spektakularny sukces (problemy z jednostką napędową). W czerwcu 1942, czołg Henschla został zaakceptowany do produkcji w zakładach Henschel und Sohn w Kassel.
Przy wysyłaniu nowego czołgu do akcji popełniono poważny błąd, nie czekano bowiem na przezbrojenie kilku jednostek, ale kierowano na front pojedyncze egzemplarze, tracąc atut zaskoczenia i ujawniając fakt posiadania tak potężnego czołgu. W sierpniu 1942 roku z 1. kompanii formowanego 502. batalionu czołgów ciężkich wydzielono cztery pojazdy i transportem kolejowym razem z czterema czołgami PzKpfw III Ausf. N przewieziono je w rejon stacji Mga pod Leningradem. Na miejsce przybyły 29 sierpnia i natychmiast ruszyły do walki. Dwa z nich zostały unieruchomione w wyniku awarii. Po naprawach kolejna akcja miała miejsce 21 września i wtedy utracono jednego tygrysa. Ponieważ nie udało się go ewakuować z pola walki, został wysadzony 25 września. Pozostałe trzy, które ugrzęzły w błocie, ewakuowano. Drugi transport z – pięcioma tygrysami i dziewięcioma PzKpfw III – przybył 25 września. Pierwsze dziewięć czołgów jednostki, o numerach od 250002 do 250010, nie było dostosowanych do działań w błocie i stopniowo je tracono.